Zo hoor je het eens van een ander

Groundhopping, het fenomeen waarbij voetballiefhebbers stadions over de hele wereld bezoeken, heeft zich in de afgelopen decennia ontwikkeld tot een ware subcultuur. Deze liefhebbers van het spelletje streven ernaar om zo veel mogelijk verschillende voetbalstadions te bezoeken, ongeacht de grootte, het niveau van de competitie of de geografische locatie. Een van de stadions die hoog op de lijst staan van Europese groundhoppers is het, nog steeds, iconische Bosuilstadion. Zeker toen de vernieuwingen nog niet zo drastisch waren en de geliefde T2 nog de thuisbasis was voor de meest fanatieke onder de supporters.

De beleving van een groundhopper in het Bosuilstadion

Voor een groundhopper draait een bezoek aan het Bosuilstadion niet alleen om het bijwonen van een voetbalwedstrijd, maar om het ervaren van de sfeer, geschiedenis en cultuur die het stadion te bieden heeft. In een nog niet zo ver verleden begon alles al bij aankomst, waar de historische gevels en architectuur van het stadion direct opvielen. De karakteristieke hoofdtribune en dan vooral de ‘kleine’ tribune aan de overkant van het veld. Met zo’n 7000 zitplaatsen oogde deze tribune indrukwekkend. Daarvoor moest ze zelfs niet vol zitten. Pyro en luide gezangen zorgden voor dit indrukwekkende beeld. Al oogde de tribune soms ook zielloos als er in onze periode tweede klasse amper een paar duizend bezoekers in het stadion zaten. Hieronder zetten we enkele quotes en verslagjes van groundhoppers die Tribune 2 hebben ‘gevinckt’.

Foto’s: Martijn Mureau, In De hekken