Een treffende treinverbinding, een buslading (volks)cafés tussen station en stadion alsmede een folkloristische plaatselijke voetbalkantine waar ge “goe kunt zoape” – om cultsupporter Gino te citeren. Ziehier de hoofdingrediënten voor een topawayday.
Toen KSK Heist (“Hest” voor de locals) in het seizoen 2010-2011 haar opwachting maakte in ’s lands bitterzoete Tweede Klasse, was het voor menig uitfan dan ook liefde op het eerste gezicht. In de loop der jaren bleek deze Zuiderkempische provincieclub bovendien in alle geledingen doordrongen van een authentieke volkse sympathie. En alsof dat nog niet genoeg was, herbergde het Gemeentelijk Sportcentrum niet één maar wel twee fantastische kantines!
Middels een aantal verslagen te bundelen uit de zesjarige periode dat we in dezelfde reeks vertoefden, hoop ik een soortement ode aan deze heerlijke volksclub te kunnen brengen.
20/03/2011 KSK Heist – Royal Antwerp Football Club [2-3]
Wat mij betreft een absolute aanwinst voor Tweede Klasse. Zeer geslaagde awayday!
Om 11u al op post op het terras van ‘t Pleintje waar er op de koop toe een bierproeverij (lekkere geuze!) aan de gang was. Zeer gezellig! Dermate knus dat we de eerste twee doelpunten van Glouftsis en de gemiste penalty via de gsm van de tapper kregen medegedeeld. Uiteindelijk op de valreep het slotakkoord van ’s mans hattrick kunnen meepikken.
Na de match blijven plakken in de hoofdkantine en goed geamuseerd met enkele lokale ouwe rakkers, genaamd Maurice, Freddy en Jos met tussenin een gesmaakt optreden van onze voorzitter. Eerst stapte hij als passagier in een wagen maar blijkbaar betrouwde hij dat zaakje niet want een weinig later kroop hij zelf achter het stuur, vertrok iets te gezwind en reed bijna in op een andere wagen. Even later kwam hij zichtbaar ongerust terug de kantine in, liep helemaal naar achteren en kroop daar (ook redelijk gezwind trouwens) onder tafel en toverde een lederen diplomatentasje tevoorschijn. Met een brede grijns muisde hij er terug vanonder. Ik vroeg hem nog: “Eddy, ik mag toch hopen dat ge al met volgend seizoen bezig zijt?”, waarop hij zich omdraaide en zei dat Smeets van Geel-Meerhout al een contract had getekend.
Na het laatste rondje nog naar de overkant waar de kantine nog wel open was en daar nog staan leuteren tegen supporters, spelers, spelersvrouwen (die van David Wijns mag er best wezen!) en bestuurslui van Heist. Stuk voor stuk vriendelijke mensen. Tot er voor de zoveelste keer een Antwerpsupporter aanstoot nam aan mijn niet-Antwerps dialect (ben opgegroeid in Haacht) en me verweet dat ik “gene echte” was en “voor OHL moest supporteren”. Sein om richting station te strompelen. Uiteindelijk om 20u met een stevig stuk in de kraag terug in Leuven.
Ik kijk al uit naar volgend jaar!
11/03/2012 KSK Heist – Royal Antwerp Football Club [1-0]
Was weer een topdag! Afgezien van de wedstrijd dan, waar ik gelukkig niet veel van gezien heb. Om 10u45 in de Boerenschuur (goede pinten, goede asbakken, slechte muziek), tegen 11u30 op het toen nog zonnige terras van ‘t Pleintje en tegen 13u aan den toog. Wat een geweldig café toch! Volgend jaar trouwens een gratis vat in ‘t Pleintje dankzij een triviale weddenschap tussen dirty harry en een andere kompaan over het feit dat één of andere griet al dan niet Ellen heet.
Na de match de ene kantine gesloten om dan naar de overkant te zwalpen. Daar waren de ingrediënten gelijkaardig aan vorig seizoen: klappen met sympathieke Heistsupporters (dank voor de pint!), Kurt Van Dooren lastig vallen, babbeltje slaan met een spelersvrouw (die van Webers), pinten drinken en een occasioneel liedje lanceren. Jan Moons bleek tegen de verwachtingen in ook een vriendelijke kerel te wezen.
Tegen 20u naar huis, serieus op mijne freiter gegaan bij het klauteren over de omheining rond het veld en de weg naar het station een beetje kwijt waardoor we pas na 22u terug in Leuven aanspoelden. Tot slot nog enkele studentikoze wieltjesvaliezen getackeld in de stationstunnel waarbij één slachtoffer terecht van zich afbeet: “Zijde gij zot???!!!! Daar zit wel ne laptop in he!!!!!”. “Ja jom, hoe kannekik da nu weten???!!!”, vormde mijn op dat moment vanzelfsprekende repliek. Verschoning aan deze jongeman.
Nu zien dat we niet zakken zodat we volgend jaar terug naar ‘t Pleintje mogen.
11/08/2013 KSK Heist – Royal Antwerp Football Club [2-7]
Terug boven water maar nog altijd een beetje koppijn precies.
Heist away is toch mijn favoriete verplaatsing in Tweede Klasse. Rond 9u45 in ‘t Hoekske gearriveerd, rustig pintje pakkend aan den toog, komen vanuit het terras vanachter de Gino, Dude en de vaste compagnons binnengestapt op weg naar de volgende kroeg.
Vervolgens kroegentocht richting ‘t Pleintje met een vreemd tafereel, waarbij een patron zijn café niet open kreeg, zelfs niet met assistentie van de Gino. Ook gegniffeld aan de Oude Zwaan met de cafébaas. Op een gegeven moment waren daar een koppel bijen rond onze pinten aan het zwermen. Zegt die kerel droogweg: “Aiai, de mannen van Lierse zijn hier. Geelzwet he. En dat zijn ook ambetanterikken.”
Om 12u gratis vat in ‘t Pleintje en vanaf dan was het één heerlijke roes. Ik heb zelfs de eerste vier goals van Antwerp gezien.
Mooie taferelen ook aan de drankstanden. Maat van mij ging met een ferm stuk in de kraag iets halen om te eten en gaat aanschuiven aan de drankstand, en dus niet doorhebben terwijl iedereen daar met bier vertrekt. Komt aan de beurt en bestelt een hamburger en een braadworst. “Dat krijgen wij niet uit de tapkraan meneer!”. Dan maar pinten besteld en niets gegeten, hetgeen onze nuchterheid niet bepaald bevorderde.
Na de match beide kantines gefrequenteerd. Helaas was onze kameraad Maurice (broer van de Heistse voorzitter) er niet waar we normaal gezien nog altijd wat pinten mee pakken. Bleek tot onze ontzetting ernstig ziek te zijn.
Deze keer niet gevallen over de omheining om tot aan de andere kantine te geraken en daar nog geluld tegen Jan en Alleman, waaronder trainer Cis Bosschaerts, overigens een uiterst sympathieke kerel. Hilariteit alom (gelukkig) toen ik mezelf in een zwak moment met een forse snoekduik in de onweerstaanbare stapel kabassen van de Heistspelers lanceerde. Toegegeven, ik was vroeger ook al degene die op het einde van een fuif Vidmargewijs in de opgekuiste hoop lege bekerkes dook.
Tegen een uur of zeven richting ‘t Pleintje en onderweg nog een matchke geshot tegen een bende kinderen, allee ja we lagen meer op de grond dan wat anders. Toch 2-1 gewonnen!
Nog een optreden aan ‘t Pleintje meegepikt vanop het gras op den Berg en de trein om 22u19 naar huis. De hele rit geluisterd naar een Italiaans/Nederlandse rapper en die gast deed dat lang niet slecht. Was eigenlijk redelijk absurd: links lag dirty harry al zijn roes uit te slapen en rechts zat een onbekende gast vollen bak te rappen in het Italiaans.
Tegen middernacht thuis en nog ne goeie whisky gedronken met Jethro Tull op de achtergrond.
14/03/15 KSK Heist – Royal Antwerp Football Club [1-3]
Dat het weer een absolute topeditie betrof!
De toon werd reeds gezet rond half vier in café ’t Hoekske aan het station, alwaar stamgast Kamiel al schlagerzingend op het fruitmachien aan het tokkelen was aan een duizelingwekkende frequentie, slechts onderbroken door het binnenkletsen van een pint of een tirade over de wraakroepende makelij van de hedendaagse sigaretten: “drei trekken en de rest is nen boewmstam!!!”
Aan de toog hing (en dat is letterlijk op te vatten) een ander meubelstuk nog een pak verder boven zijn theewater te wezen. Buiten heel vies rondzien, liet deze man nog een stevige quote optekenen: “Het ienige da telt is e gelukkig hoashouwe!!!”. Het hoongelach dat hem ten deel viel van de andere aanwezigen, deed vermoeden dat dit motto niet meteen van toepassing was op de man zelf.
Op naar de volgende, met stip genoteerde kroeg en dat was uiteraard de Boerenschuur, volkscafé bij uitstek en ook dit jaar weer een haven van dolle pret. Eigenlijk zouden ze inkom moeten vragen voor de opvoeringen die je daar voor de kiezen krijgt. Deze keer met wielertoerist Lex als protagonist en niet onverdienstelijke bijrollen voor kompaan Eddy, de barvrouw en menig Westmalle Tripel.
In volledige wieleruitrusting met helm, zonnebril en klikschoenen aan werd er op los gedanst en geslowd, afgewisseld met een vreemdsoortig tafereel waarbij Lex en de barvrouw elk met hun kin op de toog rustend een soort toneel opvoerden waarin de oneliners elkaar in sneltempo opvolgden:
“Moest ze dikke tetten hemme, ze zou in alle boekskes stoan!!! Ma joa, ze hee geen dikke tetten eh!”
“Zeg, ik hem van aa gedroewemd! Ik was ne koffiepot en gaa waart van maanen teut aant drinken!”
En zo ging dat maar door.
Wielertoerist Eddy bleek tegenover Harry Cnops te wonen en verzocht ons ten stelligste om tijdens Rock Werchter Westmalle Tripel te komen nuttigen bij hem.
Toen Lex het hazepad koos (moest nog helemaal naar Houtvenne dus ik hoop dat die veilig thuis is geraakt), was het hoog tijd om dirty harry en de zijnen te vervoegen in café ’t Pleintje.
Dat moet tegen een uur of zes geweest zijn en iedereen was al goed gelanceerd. Het blij weerzien met tal van andere kerels joeg het vermaak de hoogte in. Een half dozijn pinten later bleek het ineens 20u te zijn en dus hoog tijd om richting stadion te trekken. Een schijnbaar onschuldige verspreking van dirty harry (de contaminatie “we steken het op de schuld van de Gino”) ging helaas voor hem niet onopgemerkt voorbij en resulteerde in het luidkeels zingen van “we steken het op de schuld van de Gino” (op de tonen van “There’s only one super Darko”) tot aan het stadion.
Daar aangekomen bleken de loketten al gesloten. Met een man of tien naar de ingang en na een volmondige “Ja” op de vraag “Mannen, gelle hebt toch allemaal een ticket he?” allemaal gratis binnen.
Een kwartier later was het al rust en zijn we de kantine in gekropen en daar zijn we niet meer weggeraakt. Vollen bak ambiance, mijn handen djembegewijs kapot geklopt op de tafels en heel de tweede helft zingen. Van de match geen seconde gezien.
Enige minpunt was een akkefietje met een overijverige collega-supporter die het nodig vond om mij naar buiten te duwen, daarop werd aangesproken door een kameraad en vervolgens een handvol agressieve jonge gastjes op mijn kameraad af stuurde.
Dan maar op naar de andere kant van de hoofdkantine en daar het droeve nieuws vernomen dat onze vaste Heistse drinkebroer Maurice overleden is. Rust in vrede kerel!
Helaas geen tijd dit jaar om naar de kantine aan de overkant te sukkelen en daar in de Heistse spelerskabassen te duiken noch om een voetbalwedstrijdje af te haspelen tegen wat lokale kinderen. Op de nipper de laatste trein terug naar Leuven gehaald, dewelke de setting bleek voor een fotoshoot rond een comateuze dirty harry. Dan naar Den Ouden Tijd waar ik rond een uur of twee ben wakker geworden met mijn bek vol currysoep en toen vond mijn vrouw het welletjes. Dirty harry nog in een taxi gestoken en tegen drie uur in mijn bed.
Kortom, het was weer een heerlijk etmaal Heist away!
20/09/2015 KSK Heist – Royal Antwerp Football Club [1-3]
Het was weer een stevige roes. Iets na 10u kwiek richting station en tegen 23u kriek huiswaarts.
In between ‘t Hoekske, Café Koer, Boerenschuur, ‘t Pleintje, Kantine Aan De Ene Kant, Kantine Aan de Andere Kant en afgesloten in Den Ouden Tijd in Leuven. Ik merk wel dat ik me minder en minder begin te herinneren van zulke awaydays. Toch nog wat flarden aanwezig:
- Was redelijk misnoegd dat de kantine aan de bezoekerskant gesloten was. Van hogerhand opgelegd omwille van “de veiligheid”.
- Heb zowaar alle doelpunten van Antwerp gezien.
- In de kantine met de broers van de Maurice (Rust in vrede) en de vader van Webers liggen pintelieren
- Aan de overkant is het een redelijke waas. Weet wel dat we wat met Bernd Brugmans hebben gehesen (die kennen we van in Brecht) en dan heb ik een hartstochtelijke afscheidsspeech gegeven in het spelershome van Heist. Volgens mij ondermeer de loftrompet geschald over hun prachtige club en uiteraard ook de parasieten van het Kiel afgebrand. Alleszins was een applaus van de gehele selectie mijn deel en Cis Bosschaerts is mij nadien een pint komen trakteren!
- Ah ja en nadien nog een hele tijd met de hulptrainer (of was het een afgevaardigde) geklapt
- Aan mijn frak te zien toch ook weer ergens op mijn freiter gevallen, ik neem aan bij het klauteren over die baren rond het veld.
- mijn excuses alsmede respect naar de studentes in de trein die een half uur ons geleuter, begeleid door een ongetwijfeld waanzinnige alcoholwalm, vriendelijk hebben aanhoord.
Doodzonde dat we naar alle waarschijnlijkheid niet gauw meer op Heist zullen moeten spelen. Veruit de sympathiekste club in België en dan heb ik het zowel over spelers, supporters, technische staf als medewerkers. Dat ik ze zal missen godverdju!
Auteur: De Jemme
Reageer hieronder